[vc_row][vc_column][vc_column_text]
گرما و صمیمیت کارگاه تولید کت‌وشلوار واقع در خیابان «پاسدار گمنام» و همصحبتی با کارآفرین نمونه و خوشنام منطقه که برای بیش از ۸۰ نفر از افراد کم‌توان جسمی‌ـ حرکتی و بانوی سرپرست خانواده اشتغال ایجاد کرده، سرمای صبح زمستانی را برای رسیدن به این محیط، دلچسب می‌کند….
گرما و صمیمیت کارگاه تولید کت‌وشلوار واقع در خیابان «پاسدار گمنام» و همصحبتی با کارآفرین نمونه و خوشنام منطقه که برای بیش از ۸۰ نفر از افراد کم‌توان جسمی‌ـ حرکتی و بانوی سرپرست خانواده اشتغال ایجاد کرده، سرمای صبح زمستانی را برای رسیدن به این محیط، دلچسب می‌کند. اینجا به گفته بسیاری از شهروندان و «مرتضی شهرابی فراهانی» کارفرمای مجموعه، کت‌وشلوارهایی باکیفیت بسیار بالا و کم رقیب روانه بازار می‌شود. دست‌دوزهایی که هنر توانیابانی است که امیدوارند به رونق بازار تولید و حمایت بیشتر.
از تجربه‌های تلخ تا تولیدی امروز
کارگاه باصفایی است. چیدمان چرخ‌ها و میزهای کار طوری منظم است که به‌محض ورود همه افرادی که با دقت و ظرافت مشغول کار هستند از نظرم می‌گذرند. کارآفرین نمونه منطقه که چند سالی است در این گوشه از منطقه مدیریت این کارگاه کت‌وشلوار‌دوزی را بر عهده دارد با روی خوش به استقبالم می‌آید. شهرابی فراهانی ۴۴ ساله به گفته خودش هنر خیاطی را نزد برادرش که از تولیدکننده‌های بزرگ و خوشنام بوده، آموخته و حالا بیش از ۲۵ سال است در این هنر فعالیت می‌کند. او البته بارها به‌واسطه بی‌رونقی بازار و حمایت نشدن از تولیدکننده‌ها طعم تلخ شکست در کار را چشیده اما با اتکا به پشتکار و امید به خدا کار را ادامه داده است. در کارگاهی که صدای چرخ‌های خیاطی با مدیریت او شنیده می‌شود اکنون بیش از ۸۰ نفر مشغول به کار هستند که تقریباً همگی آنها افراد ناشنوا و کم‌توان جسمی و حرکتی هستند یا بانوان سرپرست خانوار.
هم مسئولان، هم مردم
فراهانی از برنامه‌هایش برای توسعه کار و اشتغالزایی برای این قشر می‌گوید. اینکه دوست دارد تا سال آینده علاوه بر تولید، برای حمایت بیشتر افرادی که اینجا شاغل هستند مکانی را برای عرضه دست‌دوزها توسط معلولان راه‌اندازی کند تا از این طریق شهروندان نیز بتوانند اجناس را ارزان‌تر از بازار فروش خریداری کنند. او البته محقق شدن این تصمیم را منوط به حمایت بیشتر مسئولان و متولیان از تولید می‌داند؛ حمایت‌هایی که به گفته فراهانی تا امروز بسیار کمرنگ بوده است. کارآفرین نمونه منطقه البته تنها حمایت را متوجه متولیان تولید نمی‌داند و معتقد است که مردم نیز با خرید از تولیدهای داخلی و اهمیت دادن به هنر توانیابان انگیزه آنها را مضاعف می‌کنند. او با یادآوری خاطرات روزهایی که حجم تولید و کار، زیاد و امکان اشتغال برای این افراد هم بیشتر بود می‌گوید: «بااینکه این روزها شرایط تولید چندان مناسب نیست اما وضع کار و چرخه تولید این مجموعه به برکت دعای خیر و وجود افراد معلول و بانوان سرپرست خانواده که از این حرفه نان به سفره خانواده می‌برند خوب است و همچنان با امید و انگیزه برای روشن ماندن چراغ این کارگاه و بیکار نشدن بچه‌ها سفارش می‌گیرم و با کیفت و به‌موقع به بازار تهران و شهرستان‌ها تحویل می‌دهیم.»
خاطره خوش ازدواج در کارگاه
فراهانی که به‌واسطه کیفیت تولید، پشتکار، انصاف، پرداخت حقوق به‌موقع به کارگر و بیمه آنها ۳ سال متوالی از طرف سازمان تأمین اجتماعی و کار به‌عنوان کارفرما و کارآفرین نمونه انتخاب شده مدعی است دست‌دوزهای کارگاهش در بازار کم‌رقیب هستند و از نمونه‌های خارجی باکیفیت‌تر. او می‌گوید: «این دست‌دوزها ماحصل دقت و هنر افرادی است که نقص فیزیکی را مانعی برای تلاش ندیده‌اند. شاید سختی‌هایی در مراحلی از کار باشد اما من از بودن در کنار این افراد، آموزش به آنها و تولید لذت می‌برم و خدا را شاکرم. چون بهترین خاطرات من شامل لحظاتی است که در این مجموعه هستم.»
او با یادآوری خاطره تلخی از سال‌های دور که کارگاه بزرگ تولیدش همراه با همه تجهیزات آتش گرفت و سال‌ها زمان برد تا او از صفر دوباره تولید را از سر بگیرد: «هرگز از عنایت پروردگار ناامید نشدم. با خودم قرار گذاشتم اگر دوباره سرپا شدم در کار از دستگیری افراد کم‌توان جسمی و بی‌بضاعت دریغ نکنم. به همین دلیل دردسرهای کار تولیدی را با همه سوددهی کم آن به جان می‌خرم. چون معتقدم همه‌چیز پول نیست، من این نوع فعالیت و به‌خصوص همکاری با این افراد را دوست دارم. واقعیت این است که در این سال‌ها خاطره‌های خوش هم کم نداشتم؛ نمونه‌اش همین چند وقت پیش بود. ۲ نفر از افراد ناشنوایی که در مجموعه شاغل هستند با هم ازدواج کردند و خاطره خوشی از این پیوند را برای همه ما رقم زدند. این شادی، تلاش و امیدواری آنها روحیه، پشتکار و امید به خدا را در من مضاعف و محکم می‌کند.»
دلسوز، صبور و خوش‌اخلاق
«مرضیه اسدی» ۴ سالی می‌شود در این کارگاه دوخت کت‌وشلوار، قیچی به دست می‌گیرد و پشت چرخ می‌نشیند. او باوجود نقص حرکتی از بانوان فعال و پرانرژی است و این انرژی را نتیجه تلاش و کار می‌داند. می‌گوید: «روزی که هنر خیاطی را آموختم تنها انگیزه‌ام پرکردن اوقات فراغت بود. اما کم‌کم به این نتیجه رسیدم که معلولیت نمی‌تواند مانع از کار و تلاش من باشد. آشنایی‌ام با آقای فراهانی و کار در این کارگاه انگیزه‌ام را دوچندان کرد.»
این بانوی ۳۷ساله که تحصیلات دانشگاهی را به پایان رسانده و با مهارتی که کسب کرده سودای کارآفرین شدن در سر دارد این انرژی را مدیون رفتار کارفرمای خوش‌خلق کارگاه می‌داند و می‌گوید: «آقای فراهانی دلسوز همه افرادی است که اینجا مشغول هستند. طوری که اگر مشکلی برایمان پیش بیاید حمایتش را دریغ نمی‌کند و پیگیر مشکل مالی و درمانی بانوان نیازمند مجموعه است.»
به گفته اسدی افراد معلول تنها به دلیل نیاز مالی کار نمی‌کنند؛ روحیه بخشیدن به آنها انگیزه‌شان را برای فعالیت مضاعف می‌کند. کاری که در این مجموعه با صبر، حوصله و حمایت معنوی انجام می‌شود.
حمایت‌های خیرخواهانه
«م. شیرعلی‌خانی» بانوی ناشنوای حرفه‌ای مشغول به کار در کارگاه خیاطی است. او می‌گوید که روزهای نخست که به این مجموعه آمد به‌قدری کار نابلد بود که دستش را به‌جای پارچه دوخت و برایمان از خوبی‌های فضای کار و ارتباط دوستانه بانوان می‌گوید: «محیط اینجا برای کار بانوان امن است. یکی از محاسن اینجا جدا بودن فضای کار آقایان با بانوان است و به همین دلیل راحت‌تر کار می‌کنیم. ارتباط همه با هم خوب است و هرکسی تجربه‌اش را در اختیار دیگری می‌گذارد و اگر تازه‌کاری اینجا بیاید حتی اگر حرفه‌ای نباشد رایگان آموزش می‌بیند و بیمه می‌شود که این را مدیون کارفرمای مجموعه هستیم.» به گفته شیرعلی‌خانی، افراد ناشنوا و بی‌بضاعت شاغل در اینجا بارها از حمایت‌های خیرخواهانه کارفرمای خود بهره‌برده‌اند: «از توزیع سبدهای کالا، دادن وام تا معرفی افراد ناشنوا و بی‌بضاعت به فروشگاه‌های لوازم منزل و عرضه محصولات که کالای خوب را اقساطی یا رایگان در اختیار بچه‌ها می‌گذارند همه از کارهای خوبی است که به لطف آقای فراهانی بارها شاهد آن بوده‌ایم. وقتی برنج از شمال خریداری می‌کند بیشتر از مصرف خود تهیه و برای بچه‌ها می‌آورد حتی اگر توان پرداخت نداشته باشند.»
منبع : روزنامه همشهری محله ۱۴- مهناز زین الدینی
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
